اولین جلسه درمان اغلب بر جمع آوری اطلاعات متمرکز است. یک درمانگر با فرد تحت درمان در مورد وضعیت فعلی، تجربیات گذشته، خانواده، شغل و دوستانتان او صحبت می کند. همچنین در مورد نگرانی هایی که فرد را به درمان می کشاند، بحث می کنند.
فرد تحت درمان همچنین می تواند از اولین جلسه خود استفاده کند تا تصمیم بگیرد که آیا سبک درمانگر برای نیازهای او مناسب است یا خیر.
در ابتدا، ممکن است صحبت در مورد تجربیات گذشته یا نگرانی های فعلی سخت باشد و احساسات مختلفی را تجربه کنید. برای درمانگر شما مهم است که مشکل را ارزیابی کند و بهترین راه حل را تعیین کند. اولین قدم این است که مشخص کنید مشکل چیست. هنگامی که شما و درمانگرتان هر دو نسبت به موقعیت آگاهی پیدا کردید، می توانید برای تعیین علت وجود مشکل با هم کار کنید. ممکن است در طول درمان ناراحت، عصبانی یا غمگین شوید. با این حال، درمانگران می توانند به افراد کمک کنند تا با پیشرفت جلسات، اعتماد به نفس خود را افزایش دهند و راحت تر شوند.
در برخی موارد، مشکل برای شما و درمانگرتان کاملاً مشهود خواهد بود (مثلاً اگر بی اشتها هستید و برای مبارزه با آن به دنبال کمک می باشید). با این حال، در برخی موارد ممکن است یک موضوع اساسی وجود داشته باشد که شما از آن آگاه نیستید (مثلاً ممکن است افسرده، مضطرب یا عصبانی باشید بدون اینکه دلیل آن را بدانید).
درمانگر ممکن است “تکالیفی” را تعیین کنند تا به درمانجو کمک کند تا موضوعات مورد بحث در درمان را درک کند. با گذشت زمان، افراد تحت درمان ممکن است خلق و خوی مثبت تر و الگوهای فکری سالم تری داشته باشند.